1954-1960 yılları arasında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi, Heykel Bölümü’nden mezuniyetinin ardından kazandığı bir bursla İtalya’ya gitti. Accademia Belle Arti Roma’da Biagio Poidimani’nin derslerini izledi; Pericle Fazzini’nin atölyesine devam etti. İtalya’nın ardından 1962 yılına kadar muhtelif Avrupa ülkelerinde mesleki araştırma ve incelemelerde bulundu.
Tamer Başoğlu’nun İtalya dönemi, Türk heykel sanatına ve mermer sanayine daha sonraları çok şey katacak araştırmalarla geçti. Burada öğrendiği, başta mermer blok elde etmede kullanılan tel kesme yöntemi olmak üzere mermerle ilgili çoğu yöntem ve teknik onun tarafından Türkiye’ye aktarıldı.
1970’de doçent, 1976’da profesör ünvanlarını aldı. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde 1983-1990 yılları arasında Heykel Bölümü Başkanlığı, 1990-1994 yılları arasında Güzel Sanatlar Fakültesi Dekanlığı, 1994-2000 yılları arasında ise Rektörlük görevini sürdürdü. Ayrıca YÖK Üniversiteler arası Kurul Sanat Dalları Konsey Başkanlığı yaptı.
Tamer Başoğlu 1964 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi, Heykel Bölümü’nde başlayan ve halen süren eğitimciliğinde de, hocalarından devraldığı temel form ve üretim anlayışına kendi yenilikçi tavrıyla kazandıklarını ve biriktirdiklerini de katarak, Türk heykel sanatı içinde özgün bir plastik, hatta anıt uygulamalarını göz önüne alırsak, arkitektonik bir anlatımın oluşmasına da büyük katkılar yaptı; özgün bir plastik dilin oluşmasında katkıda bulunmuş çok sayıda heykeltraş yetiştirdi.
İlk kinetik heykel, ilk mum yok etme tekniğiyle bronz döküm, ilk polyester heykel, ilk soyut anıt, tekniği kuramsallaştırma yolunda ilk deneme (Bronz Döküm kitabı) gibi bir çok sayıda “ilk” tasarlamış ve uygulamış olan sanatçı, form üretme yaşamı boyunca çok sayıda kişisel sergi açıp karma sergiye katıldı; çok sayıda ödül aldı, çok sayıda kamu yapı ve alan uygulamarında da bulundu.
